ΚΡΙΣΑΙΟΝ ΠΕΔΙΟΝ

Ο ρόλος του Χριστιανισμού στα Εθνικά θέματα! ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΜΟΥΣΚΟΣ: «Καλώ το Συμβούλιον Ασφαλείας να χρησιμοποιήσει όλους τους τρόπους και τα εις την διάθεσίν του μέσα ώστε η συνταγματική τάξις εις Κύπρον αποκατασταθεί άνευ καθυστερήσεως. Τα γεγονό­τα στην Κύπρο δεν αποτελούν εσωτερικών υπόθεσιν των Ελλήνων της Κύπρου. Οι Τού­ρκοι της Κύπρου επηρεάζονται επίσης. Το πραξικόπημα της Ελληνικής Χούντας είναι μία ΕΙΣΒΟΛΗ και Θα υποφέρουν Έλληνες και Τούρκοι. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ και είναι πολύ περισσότερο επικίνδυνοι από τους Τούρκους. Εις τα κρατικά κτήρια έχουν αναρτηθεί Ελληνικές Σημαίες . Σήμερον κινδυνεύει και η Τουρκοκυπριακή Κοινότης»!!.. Ο ΕΒΡΑΙΟΣ, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Μούσκος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, στις 19 Ιουλίου 1974, λίγες ώρες πρίν εισβάλλει ο «Αττίλας» στην Κύπρο. ΠΩΣ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΣΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ ΤΗΝ 19η ΙΟΥΛΙΟΥ 1974! Δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχάσουμε Η ομιλία του Μακαρίου στον ΟΗΕ που “άνοιξε την πόρτα” στον Αττίλα Σαν σήμε

Χώρα χωρίς κυριαρχία Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης Η συζήτηση που διεξάγεται εσχάτως, κυρίως στην Κύπρο, και που αναφέρεται ή αφορά στην διαπραγμάτευση που ήδη άρχισε για την διευθέτηση του Κυπριακού Προβλήματος, εστιάζεται, κυρίως στην κυπριακή δημοσιότητα, στην έννοια της κυριαρχίας. Κύπριοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αναλυτές διαφόρων τύπων και επιπέδων, συζητούν για την κυριαρχία του αυριανού, ομοσπονδιακού κράτους και συμφωνούν ότι στο κράτος αυτό αποδίδεται κυριαρχία, διαφωνούν όμως στο τι είδους κυριαρχία θα είναι αυτή, εσωτερική ή εξωτερική! Η κυριαρχία είναι μία και ενιαία και είναι βασικό συστατικό γνώρισμα, «raison d’ être» του μοντέρνου κράτους και παραπέμπει στην ικανότητα του κράτους ως δομής εξουσίας να κατοχυρώνει και να εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών ως συλλογικού υποκειμένου και ως ατόμων. Αυτό ισχύει και για την εσωτερική ασφάλεια και για την άμυνα της χώρας. Το μοντέρνο κράτος εγκαθιδρύθηκε από την Συνθήκη Ειρήνης της Βεστφαλίας. Η Συνθήκη Ειρήνης της Βεστφαλίας

Άρχισαν τα πήγαινε- έλα στην Αθήνα στελεχών που βρίσκονται εγκατεστημένα στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου όχι μόνο για την πρόσληψη επικοινωνιολόγων και εταιρείας δημοσίων σχέσεων και δημοσκοπήσεων, αλλά και για επαφές με «φιλικούς» δημοσιογράφους που θα επιστρατευτούν για να βοηθήσουν το σπρώξιμο του νέου Σχεδίου Ανάν που είναι στα σκαριά. Τότε σκόρπισαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και δολάρια και το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο από εκείνο που περίμεναν, με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. — Τώρα έχουν διδαχτεί από το πάθημα και μόνο «μπροστάντζες» θα μοιράζονται, καθώς θα πρέπει οι «πρόθυμοι» να κάνουν τη δουλειά και την προπαγάνδα υπέρ του Αναστασιάδη, ενώ η «εξόφληση» θα γίνει όταν περάσει το Σχέδιο από δημοψήφισμα… — Το επόμενο διάστημα θα δείτε πολλούς δημοσιογράφους και έντυπα ή ηλεκτρονικά ΜΜΕ να σφυρίζουν αδιάφορα για το Κυπριακό ή να εξυμνούν τις προσπάθειες του Ν. Αναστασιάδη. Θα ήταν πάντως χρήσιμο, εάν ελεγχόταν και το Πόθεν Έσχες τους για τις συγκεκριμένες περιόδους… Επ

Ο όρος στρατηγικό περιβάλλον χρησιμοποιείται συχνά, από πολλούς, ακόμη και σε θέματα που δεν έχουν κάποια σχέση με την στρατηγική. Κατά τα τελευταία χρόνια μάλιστα, είναι της «μόδας» θα έλεγα, η χρησιμοποίηση των συναφών όρων «γεωπολιτικό περιβάλλον», «γεωστρατηγικό περιβάλλον» , ή «περιβάλλον ασφάλειας» , χωρίς, ωστόσο, τις περισσότερες φορές να είναι σαφής η έννοια υπό την οποία χρησιμοποιούνται. Το στρατηγικό περιβάλλον ενός κράτους είναι ο χώρος εντός του οποίου βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με άλλα κράτη ή μη κρατικούς δρώντες, με στόχο την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων και την προαγωγή της ευημερίας της χώρας. Το στρατηγικό περιβάλλον συνίσταται από το πλαίσιο που δημιουργείται από εσωτερικής και εξωτερικής φύσης καταστάσεις, σχέσεις, τάσεις, απειλές, ευκαιρίες, αλληλεπιδράσεις που επηρεάζουν την επιτυχία ενός κράτους σε σχέση με τον κόσμο που το περιβάλλει, σε σχέση με άλλα κράτη ή μη κρατικούς δρώντες, σε σχέση με τυχαία γεγονότα, καθώς και τις δυνατές προοπτικές που υφίσταν

Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης Είναι γνωστή η φράση, ότι «ο Πόλεμος είναι πολύ σπουδαία υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους στρατιωτικούς» («La guerre ! C’est une chose trop grave pourla confier à des militaires») η οποία διατυπώθηκε το 1886, από τον μετέπειτα πρωθυπουργό της Γαλλίας Κλεμανσώ (Georges Clemenceau), στην περίοδο του Α’ΠΠ (1814-1929) και χρησιμοποιείται συνήθως από κάποιους με πρόθεση απαξιώσεως των στρατιωτικών. Είναι ενδιαφέρον να δούμε πότε και γιατί διατύπωσε την εν λόγω φράση ο Κλεμανσώ. Πριν προχωρήσω στην εξέταση της φράσης αυτής, θα διατυπώσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την στρατηγική. Ο πόλεμος δεν είναι πλέον αποκλειστικά στρατιωτικό φαινόμενο. Σήμερα ο πόλεμος έχει προσλάβει μια καθαρά ολοκληρωτική μορφή, δηλαδή διεξάγεται συγχρόνως σε διάφορα πεδία, πολιτικό, οικονομικό, διπλωματικό, στρατιωτικό. Κατά συνέπεια και η στρατηγική έχει επεκταθεί σε όλα αυτά τα πεδία και έχει και αυτή καταστεί ολοκληρωτική. Έτσι, χρη

Η εκλογική νοθεία του 2020 είναι το «δολοφονικό όπλο» του ΚΚΚ: Πάτρικ Μπερν Η εκλογική νοθεία είναι το μυστικό «δολοφονικό όπλο» του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) που έχει από καιρό στοιχειώσει τους ειδικούς σε θέματα ασφάλειας, σύμφωνα με τον δισεκατομμυριούχο και επιχειρηματία Πάτρικ Μπερν, ο οποίος τον Αύγουστο συνέστησε μια ομάδα πληροφοριών του κυβερνοχώρου για να αναλύσει το σύστημα ψηφοφορίας των ΗΠΑ. «Για περισσότερο από 10 χρόνια, έχουν υπάρξει αναφορές στην κινεζική λογοτεχνία για ένα επερχόμενο «δολοφονικό όπλο» – που θα έβγαζε εκτός τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα χτύπημα», είπε ο Μπερν στο πρόγραμμα «American Thought Leaders» της Epoch Times. «Η κοινότητα εθνικής ασφάλειας στις Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθεί να καταλάβει περί τείνος πρόκειται: Μήπως έχει να κάνει με τον νέο αερομεταφορέα τους; Πρόκειται για τους υπερηχητικούς πυραύλους; Είναι αυτό, είναι εκείνο; Μήπως είναι οι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί;» «Δεν το νομίζω», είπε στον οικοδεσπότη Γιαν Τζέκιελεκ. «Το μόνο

Δρ. Ιωάννης Παρίσης (Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Εθνικές Επάλξεις” του Συνδέσμου Επιτελών Εθνικής Άμυνας, τον Ιούνιο 2008) Όλοι αναγνωρίζουν ότι κατά τη διάρκεια των 2-3 τελευταίων ετών, η Ρωσία έχει εισέλθει δυναμικά στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι, δημιουργώντας σταδιακά τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί και πάλι σε παγκόσμια δύναμη. Ενώ γενικά είχε επικρατήσει η εντύπωση ότι εξέλιπε το αντίπαλο δέος για τη «μοναδική υπερδύναμη», σήμερα θα πρέπει να δεχθούμε ότι αυτό δημιουργείται συστηματικά από τη Ρωσία του Πούτιν. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ξεπροβάλλει και ο ρόλος που προτίθεται να παίξει η Ρωσία στο παγκόσμιο περιβάλλον. Πρόκειται για μια νέα Ρωσία, η οποία, κάτω από την ηγεσία του Πούτιν και των συνεργατών του, αφού πέρασε μια περίοδο περισυλλογής των ερειπίων της Σοβιετικής Ένωσης, διεκδικεί το ρόλο που θεωρεί ότι της ανήκει. Από την ΕΣΣΔ στη Ρωσία του 21ου αιώνα Στο παρελθόν, σχεδόν σε κάθε σύρραξη κρατών παγκοσμίως, οικονομική ή στρατιωτική, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριζαν τ