ΚΡΙΣΑΙΟΝ ΠΕΔΙΟΝ

Τι δεν καταλαβαίνετε; ΟΤΑΝ Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ γράφει ο Alex Synodinos Υποθέτω πως οι περισσότεροι αναγνώστες του Θεόδοτου γεννήθηκαν πριν από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και ασφαλώς έχουν ακούσει την επίσημη «δεξιά» ιστορική θεώρηση για την περίοδο εκείνη· πώς δηλαδή οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν το σοβιετικό μπλοκ και τον διεθνή κομμουνισμό όπου κι αν αυτός σήκωσε το «άσχημο κεφάλι του» (για να θυμηθούμε και την περιβόητη φράση του Τρούμαν). Αποτελεί κάποιου είδους ιδιόμορφης ιεροσυλίας να αμφιβητήσει κάποιος αυτή τη θέση, ειδικά στην Ελλάδα όπου η συντηρητική παράταξη θεωρεί την αμερικανική βοήθεια στον Συμμοριτοπόλεμο ως θεόσταλτο δώρο κατά των κομμουνιστών. Σε αυτό το κείμενο θα καταδείξουμε πως η ψυχροπολεμική πολιτική των ΗΠΑ πολύ απέχει από του να χαρακτηρισθεί ως αντικομμουνιστική «σταυροφορία». Όσον αφορά μάλιστα την ενίσχυση του ελληνικού στρατού κατά την περίοδο του Συμμοριτοπολέμου ήταν το αποτέλεσμα μιας γεωπολιτικής στρατηγικής η ο

Ελληνική Γλώσσα: Παροιμίες από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα Ελένη Γεωργακάκη Φιλόλογος Απάντηση στους ισχυρισμούς κάποιων ότι η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά δίνει η ίδια η γλώσσα. Πέρα από τον τεράστιο όγκο λέξεων που συνεχίζει να χαρακτηρίζει στον λόγο μας, υπάρχουν και πολλές παροιμίες… Δείτε μερικές από αυτές: Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Στέντορα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787) Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11) Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια

ΕΝΟΠΛΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ. Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ. ΕΡΕΥΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΛΟΓΑ Από τον Γ. Χαραλαμπόπουλο Πολιτική Τρομοκρατία: Άνθισε στην Ελλάδα ως φαινόμενο της μεταπολιτεύσεως. Τα αιματηρά της κτυπήματα προκάλεσαν βαρύγδουπες παρεμβάσεις στην πολιτική ζωή του τόπου με αλυσιδωτές επιπτώσεις στα δημόσια δρώμενα. Υπήρξε πονοκέφαλος των διωκτικών αρχών και στάθηκε αφορμή να αναπτυχθούν οι πλέον ευφάνταστες και προωθημένες θεωρίες συνωμοσίας. Παρά ωστόσο την, φαινομενική, εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, η τρομοκρατία μετεξελίχθηκε και επανεμφανίσθηκε με νέο «πρόσωπο»: Ο μίτος της τρομοκρατικής «Αριάδνης» διέρχεται από έναν πολυδαίδαλο και λαβυρινθώδη μηχανισμό, οι απολήψεις του οποίου εντοπίζονται στα «άδυτα» πρεσβειών και στα «στεγανά» ξένων μυστικών υπηρεσιών... Ο γνωστός τρομοκράτης Κάρλος, μετά την σύλληψή του, ευρισκόμενος σε γαλλικό δικαστήριο. Γνώριζε πολλά για την εγχώρια τρομοκρατία... Τον Ιούλιο του 1974, με ειδική πτήση επιστρέφει στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το

Η ΙΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ Λάζαρης Γιάννης Παρατίθενται δειγματοληπτικά και χωρίς σχόλια oρισμένα αποσπάσματα επιλεγμένα ανάμεσα από αναρίθμητα χριστιανικά κείμενα, προκειμένου να πάρετε μία ιδέα για τη θεοκρατική νομιμοποίηση της πυρομανίας και των εμπρησμών στην ιδεολογία αυτής της θρησκείας. Παλαιά Διαθήκη «Τους βωμούς αυτών καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε εν πυρί.» («Έξοδος», λδ΄ 13.) «Αλλά ούτω θέλετε κάμει προς αυτούς. Τους βωμούς αυτών θέλετε καταστρέψει, και τα αγάλματα αυτών θέλετε συντρίψει, και τα άλση αυτών θέλετε κατακόψει, και τα αγάλματα αυτών θέλετε καύσει εν πυρί.» («Δευτερονόμιον», ζ΄ 5.) «Ξηρά βρωθήσεται υπό πυρός· και καυθήσεται εν τοις δάσεσι του δρυμού, και συγκαταφάγεται τα κύκλω των βουνών πάντα. Δια θυμόν οργής Κυρίου συγκέκαυται η γη όλη, και έσται ο λαός ως κατακεκαυμένος υπό πυρός.» («Ησαΐας», θ΄ 17-18.) «Και το φως του Ισραήλ θέλει γίνει πυρ και ο Άγιος αυτού

ΙΗΣΟΥΣ: ΚΗΡΥΚΑΣ ΜΙΣΟΥΣ, ΔΙΧΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Αποτύπωση της ψυχογραφίας του από τους ίδιους τους ευαγγελιστές από Δημόφιλος Ίων Σύμφωνα με τους χριστιανούς θεωρητικούς, ο Ιησούς Χριστός δίδαξε στον κόσμο το πνεύμα της αγάπης. Στο άρθρο αυτό όμως, θα δείξουμε, ότι από τα ίδια τα κείμενα της «Καινής Διαθήκης» προκύπτει, ότι ο Ιησούς Χριστός όχι μόνον δεν ήταν κήρυκας αγάπης όπως προβάλλεται, αλλά αντιθέτως προέβαινε σε κηρύγματα απίστευτου μίσους, διχασμού και ανθελληνισμού. «Ήταν μερικοί έλληνες μεταξύ εκείνων που είχαν ανεβεί για να προσκυνήσουν κατά την εορτή. Αυτοί λοιπόν ήλθαν στον Φίλιππο ο οποίος ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και του είπαν: ʽΚύριε, θέλουμε να δούμε τον Ιησούʼ. Έρχεται ο Φίλιππος και το λέει στον Ανδρέα και ο Ανδρέας κι ο Φίλιππος το λέγουν στον Ιησού. Ο Ιησούς αποκρίθηκε σʼ αυτούς: ʽΉλθε η ώρα για να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπουʼ» («κατά Ιωάννη» ιβ΄20-23). Αυτό είναι το περίφημο απόσπασμα στο οποίο κατά κόρον αναφέρονται οι ρωμιορθόδοξοι στην προσπάθει

ΣΕ ΠΟΙΟ ΘΕΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ; Ένας θεολογικός εφιάλτης: Η αυθεντική προσωπογραφία του Γιαχβέ μέσα από την Αγία Γραφή.... Μαυρομμάτης Βασίλειος «Ο Ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος, και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής» (Ιωήλ Β΄ 31). Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε την προσωπικότητα του θεού του χριστιανισμού μέσα από το ιερό του βιβλίο, την Παλαιά Διαθήκη. Αρχικά θα πρέπει να δούμε το πώς ονομάζεται αυτός ο θεός, που πιστεύουν οι ρωμιοί συμπολίτες μας, αλλά και δισεκατομμύρια ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη σήμερα: «Ο Θεός ελάλησεν έτι προς τον Μωυσήν και είπεν προς αυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος και εφάνην εις τον Αβραάμ, εις τον Ισαάκ και εις τον Ιακώβ με το όνομα Θεός Παντοκράτωρ, δεν εγνωρίσθην όμως εις αυτούς με το όνομά μου Ιεοβά» (Έξοδος ΣΤ΄ 2-3). Αν και ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης δεν αρέσκεται ν΄ αποκαλύψει το όνομά του, τελικά το λέει. Αυτό είναι το Ιεοβά, Ιεχωβά ή Γιαχβέ. Τόπος κατοικίας του η ουράνια Σιών: «Η πόλις του Κυρίου, η Σιών