Οι μύθοι είναι το κλειδί για να ανοίγουν οι πόρτες του παράδοξου της φύσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς
H έννοια του τέλους - καθόσον όλα έχουν ένα τέλος(και μια νεα αρχή), αναφέρεται σε όλους τους λαούς και εκδηλώνεται συχνά ως «προφητεία». Οι προφητείες μπορεί να ταξινομηθούν σε Λογικές, Μεταφυσικές και Αυτοεκπληρούμενες. Οι λογικές στηρίζονται σε μια συνεπαγωγή πραγματιστικών υποθέσεων και ως εκ τούτου μπορούν να καλεστούν επιστημονικές ή ορθολογιστικές ή απλώς προγνώσεις. Οι μεταφυσικές προφητείες στηρίζονται κυρίως στις μαντείες, στα όνειρα και τα οράματα και μπορούν να καλεστούν διαισθητικές ή ασαφείς, οι περισσότερες των οποίων καταλήγουν λαθεμένες.
Τέλος, έχει καθιερωθεί και ένα άλλο είδος προφητειών που καλούνται στην ψυχολογία αυτοεκπληρούμενες, δηλαδή αυτό που φοβάται κάποιος ή επιθυμεί ωθείται με έναν άγνωστο μηχανισμό στην αυτοπραγμάτωσή του. Στις ρίζες η λέξη «προ-φη-τεία» σημαίνει το «προ - λεγόμενο (εκ του φημί) - χρονικό σημείο». Στις προφητικές καταστάσεις ιδιαίτερα επιρρεπές προκύπτει το θηλυκό στοιχείο λόγω αυξημένης λίμπιντο εκ του άχθους του θανάτου της ζωής την οποία μεταφέρει (παιδιά). Σταδιακά η κατάσταση αυτή της ευαισθησίας οδηγεί σε λεγόμενα χαρισματικά «προφητικά» άτομα που πρώτες υπήρξαν ως μάντισσες οι γυναίκες.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος μάντης της αρχαιότητας, ο Τειρεσίας, θεωρείται πως ήταν δίφυλλος, πως αρχικά υπήρξε γυναίκα. Η τελική κατάληξη της προφητείας στον άντρα προκύπτει να είναι μάντης ορθο-λογι-στικής. Γενικώς, προκύπτει ότι η γυναίκα μπορεί να καταλάβει τα πάντα εκτός από το αυτονόητο και ο άντρας τα πάντα εκτός από το πασιφανές. Τέλος, την προφητεία την ακολουθούν εκτός από τα μεμονωμένα άτομα και οι λαοί, όπως την αυτοεκπληρούμενη οι Ισραηλίτες.
Οι Εσχατολογικές προφητείες:
Είτε λοιπόν πρόκειται περί επιστημονικής πρόγνωσης είτε περί διαισθητικής αντίληψης είτε περί αυτοεκπληρούμενου φυτεύματος, οι προφητείες που αναφέρονται στο έσχατο - απόμακρο όριο καλούνται εσχατολογικές. Τα έσχατα λόγια των προφητειών συνάδουν και με την αιτία, καθόσον η λέξη «λόγος» στην αρχαιο-ελληνική γλώσσα συνδέει αιτία και ομιλία (π.χ. άκουσε το λόγο). Ως εκ τούτων, η εσχατολογική προφητεία μπορεί να ερμηνευτεί ως η θεώρηση της κατάληξης ενός προσώπου, γεγονότος ή πράγματος αποδιδόμενη με ηχητικές εκφράσεις που δεν έχουν σχέση με τι λένε αλλά τι δείχνουν. Και καθόσον η λέξη προφητεία σχετίζεται με το «φημί» του οποίου η ρίζα είναι το φάος (φως), βασικό στοιχείο για τη δημιουργία των παραδοσιακών εσχατολογικών προφητειών παίζουν μια απροσδιόριστη κατάσταση ψυχικής έξαρσης που σχετίζεται με ύπνο και όνειρα ως φως μέσα σε σκοτάδι.
Βασικός συντελεστής για τη δημιουργία τους είναι τα απώτερα της θέσης του θανάτου, με αναδυόμενη σε γεύση πικραμύγδαλου, την ελπίδα. Αιτιοκρατικός συντελεστής που αφορά την ανθρώπινη αλληλεξάρτηση προκύπτει ο φόνος, το ψεύδος και η αδικοπραγία. Η ζωή του ανθρώπου θεωρείται πως καταστρέφεται από τον άνθρωπο. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη διττή (διπλή) σημασία των εσχατολογικών προφητειών και την πεμπτουσία τους που είναι η πρόληψη.
Ως εκ τούτου, «πεμπτουσία» των προφητειών είναι να διαψεύδονται.
Ο Ύπνος και τα όνειρα:
Ο Φρόιντ, θεωρούμενος ως ο πιο επιστημονικός προσεγγιστής της φύσης των ονείρων, τα πιο ζωηρά των οποίων καλούνται οράματα, τα προσδιόρισε ως απώτερα ψυχικο-σωματικών καταστάσεων μη αποκλείοντας όμως τα μεταφυσικού περιεχομένου. Κατά τον τρόπο αυτό συμφωνούσε με τη βάση του, τον Αρτεμίδωρο τον Δαλδιανό, έναν ονειροκριτή φιλόσοφο που έζησε τον 2 μ.Χ. αιώνα.
Ο Αρτεμίδωρος υπήρξε ο πρώτος που απομυθοποίησε την έκταση των ονείρων επιτιθέμενος στο πλαίσιο των δεισιδαιμονιών που περιέκλειαν, γράφοντας ένα εξαιρετικά μοντέρνο για την εποχή του πεντάτομο έργο για τη φύση τους. Είτε, λοιπόν, ορισμένα εξ αυτών έχουν μια ακατανόητη μεταφυσική προφητική χροιά είτε όχι, για όσους τα πιστεύουν πρέπει να έχουν ένα στήριγμα, μια λογικοφανή «πατερίτσα». Η πατερίτσα αυτή προκύπτει σήμερα για πολλούς η αστρολογία, και συχνά όχι μόνο ως μπαστούνι αλλά και ως αίτιο και αιτιατό. Κοιτώντας κάποτε τα άστρα ο άνθρωπος προφήτευε με αυτά το μέλλον του, και το προφητεύει ακόμα, πράγμα όμως που δεν συνάδει με την επιστήμη.
Αλλά και η επιστήμη συχνά οδηγείται από κηδεία σε κηδεία, θεωρώντας «μεταφυσικό» ότι δεν μπορεί να το εξηγήσει, και όταν το εξηγεί το μεταφέρει στο δικό της, το «φυσικό» ράφι, κάνοντας να χάσει τη μεταφυσική σύμπραξη του χρόνου με το χώρο. Επομένως, εξετάζοντας τις προφητείες, και δη τις εσχατολογικές και προσπαθώντας να τις ερμηνεύσουμε ορθολογιστικά, κυριολεκτικά βρισκόμαστε «πάνω στο φτερό του καρχαρία».
Κλειδί για την κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι οι μύθοι:
H κατεξοχήν πρόδηλος της λογικής, Ελληνική μυθολογία, μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα είδος προφητείας υπό μορφή παραμυθιού - δίδαγμα ζωής, προορισμένο να δίνει επεκτάσεις. Αν οι προφητείες είναι το φως, οι μύθοι αποτελούν τα σωματίδια του Χίγκς. Αν οι προφητείες εξετάζουν τα μετά, οι μύθοι είναι η παγκόσμια δομή τους. Οι μύθοι είναι το κλειδί για να ανοίγουν οι πόρτες του παράδοξου της φύσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Θα αναφερθούμε εν τάχει σε ορισμένους από αυτούς που τους θεωρώ πιο σημαντικούς για την περίπτωσή μας.
Αυτοί είναι ο μύθος του Προμηθέα, του Ηρακλή, του Σίσυφου και του Οιδίποδα.
Ο μύθος του Προμηθέα, προσδιορισμένος στο θέμα μας, δείχνει ότι ο άνθρωπος απέκτησε τη γνώση νωρίς, χωρίς να έχει τα κατάλληλα βιωματικά στοιχεία της εμπειρίας ώστε να μπορεί να καταλάβει΄ ενώ μύθος του αδελφού του, Επιμηθέα, που ακολουθεί, παραπέμπει ότι το αίτιο των δεινών αλλά και της ελπίδας του ανθρώπου είναι η γυναίκα.
Ο μύθος του Ηρακλή ορίζει ότι στον άνθρωπο δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία που δεν προκύπτει καν ολόκληρη αλλά μισή΄ μιάμισυ ευκαιρία έχει στη ζωή του ο άνθρωπος, και παρακαλώ να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη σας αυτό.
Ο μύθος του Σίσυφου που αντιπροσωπεύει την αέναη βούληση του ανδρός, και των Δαναΐδων οι οποίες βρίσκονται κοντά του και αντιπροσωπεύουν την απύθμενη επιθυμία της γυναίκας, σχετίζονται, γενόμενοι οι δυο ένα τραγικό ζευγάρι.
Και η κορωνίδα των μύθων - πηγή τραγωδιών, ο μύθος του Οιδίποδα, παραθέτει τα στάδια της συμπεριφοράς της ανθρώπινης ηλικίας, όπου όταν δει στο τέλος ο άνθρωπος τι έκανε, θα βγάλει τα μάτια του.
Αυτά, για εισαγωγή της κατανόησης όσων πρόκειται ν’ ακολουθήσουν.
Η Ινδουιστική εσχατολογία:
Την αναφέρουμε πρώτη αποτείνοντας χρέος τιμής στον πεσιμιστή Σοπενχάουερ - και να μας συγχωρεί ο Νίτσε ο οποίος υπήρξε κατεξοχήν Ελληνοκεντρικός, λάτρης της προσωκρατικής φιλοσοφίας και της αρχαίας τραγωδίας. Έτσι λοιπόν, ξεκινώντας ως οικοδεσπότες με την Ινδουιστική εσχατολογία, δεν μπορούμε να μην εντοπίσουμε και από τις τελευταίες Βέδες ακόμη, ότι η εκτροπή της φύσης του ανθρώπου (και η υποτιθέμενη αθανασία της ψυχής) αποτελούν τον προδιαθετικό παράγοντα του τέλους του (αλλά και της ελπίδας του για μια καλύτερη εκτός του τόπου τούτου, ζωή).
Το ίδιο περίπου συναντάμε και στον Βουδισμό με 10 κέρατα της εκτροπής του ανθρώπου (φόνος, ψεύδος, κλοπή, βία, απληστία, μοιχεία, κακογλωσσιά, ασυνεννοησία, έλλειψη κατανόησης και πτώση των αξιών) από τις αγνές συνήθειες ως αίτιο της δυστυχίας του.
Επίσης, την ίδια βασική αρχή συναντάμε και στον Ινδουιστή Ζαρατούστρα ο οποίος έδρασε την ίδια εποχή με τον Βούδα στα ιρανικά πεδία. Εδώ όμως σταματάμε γιατί εμφανίζεται το πρώτο γραπτό κείμενο της εσχατολογίας στο βιβλίο του Ζωροάστρη ή Ζαρατούστρα που μπορεί να θεωρηθεί και ως η πρώτη Βίβλος των μεγάλων θρησκειών.
Ζαραθούστρα:
Δυο προκύπτουν ότι είναι οι πόλοι της πνευματικής κατεύθυνσης του πολιτισμού μας. Ο ένας εντοπίζεται στα Ιμαλάια (Ινδικός Καύκασος) όπου σε υψόμετρο 5000 μέτρα (Θιβέτ) αναπτύχθηκε η ουράνια θρησκεία, και ο άλλος πόλος είναι η Μεσόγειος (Αιγαίο) όπου σε υψόμετρο 0-Ι αναπτύχθηκε η επίγεια φιλοσοφία. Και οι δυο αυτοί πόλοι της επιβιωτικής ιδέας βρίσκονται στον αυτό παράλληλο και έδρασαν μαζί (βλ. - Σ. Γλυκ.,6ος Αιώνας π .Χ ).
Ο Ζαρατούστα υπήρξε ο μεταδότης του θιβετιανού θεοκρατικού πλαισίου στη Δύση. Αυτά που πιστεύουν σήμερα και οι 3μεγάλες Δυτικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Μωαμεθανισμός), υπό το πρίσμα της αέναης μάχης του καλού και του κακού όπου στο τέλος το καλό θα επικρατήσει μέσω μιας μεγάλης κρίσης όπου θα συμβεί το τέλος του ανθρώπου και ανάσταση νεκρών, όπως και γενικά όλο το οικοδόμημα της Μεσσιανικής παράδοσης έχουν επηρεαστεί σημαντικά από το Ζαρατούστρα (και αυτός από τον Ινδουισμό και το Θιβετιανό προβουδισμό). Ακόμα και ο ηλιακός σταυρός, το έμβλημα της νίκης των Ρωμαϊκών μιθραϊκών λεγεώνων σχετίζεται με το Ζωροαστρισμό, όπως προκύπτει από το σύμβολο ταφής των μεγάλων ζωροαστρών βασιλέων στους τύμβους του Naqsh-e Rustam.
Ιουδαϊκή εσχατολογία:
Kalki , Βούδας, Maitreya , Ζωροάστρης, Messiah και μετά Χριστός και κατόπιν Mahdi , δεν είναι άλλο παρά μια συνέχεια της ίδιας φορεσιάς μεταποιημένη στο πλαίσιο του χρόνου και του τόπου. Κατά την Εβραϊκή εσχατολογία το τέλος των ημερών (anno mundi) θα έλθει όταν κλείσουν 6000 χρόνια από την εμφάνιση του ανθρώπου επί της γης. Η χρονολογία αυτή σύμφωνα με το Ισραηλινό ημερολόγιο προσδιορίζεται στο δικό μας έτος 2240. Αρχή θα είναι η σύναξη των Εβραίων της διασποράς στο Ισραήλ κι ένας μεγάλος πόλεμος που θα γίνει με τους εισβολείς Γωγ και Μαγώγ όπως τους ονομάζει ο προφήτης Ιεζεκιήλ. Το Ισραήλ στη μάχη αυτή ενώ αρχικά σχεδόν θα καταστραφεί, στο τέλος θα επικρατήσει με τη βοήθεια του Θεού. Τα πτώματα και από τις δυο πλευρές μετά τη μεγάλη μάχη θα είναι τόσα που δεν θα μπορούν να ταφούνε.
Η επικράτηση του Ισραήλ θα οφείλεται στην εμφάνιση ενός χαρισματικού ηγέτη, γιου Δαυίδ, του ονομαζόμενου Μεσσία, που σημαίνει «χρισμένος» υπό το πνεύμα του θεού. Επί της εποχής του, που θα συμβεί η νίκη του καλού, θα επέλθει η αναβίωση του λαού του Ισραήλ και της λατρείας του μοναδικού θεού όπου θα χτιστεί ο λεγόμενος τρίτος και μεγαλόπρεπος ναός του Σολομώντα. Τότε θα είναι η εποχή της δίκαιης ανταμοιβής των ανθρώπων επί της γης, τους οποίους το Ισραήλ, πότε πιστά και πότε μη σωστά, αντιπροσωπεύει. Κατόπιν, μετά από μια περίοδο ευμάρειας 1000 χρόνων (χιλιασμός) των χρηστών (άμεπτων) ανθρώπων, όλα στη γη θα τελειώσουν, χανόμενος ο άνθρωπος στην ευδαιμονία του μέγιστου οφέλους του όντος των τέλειων ιδεών του.
Χριστιανική Εσχατολογία:
Βασίζεται στα οράματα του Ιωάννη στην Πάτμο που λέγονται «Αποκάλυψη» και εντάχθηκαν ως το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Ο Χριστιανισμός θεωρώντας πως η Μεσσιανική εποχή ήδη έχει ξεκινήσει με την εμφάνιση του Ιησού, μετράει αλλιώς τις ημέρες του ανθρώπου επί της γης σε περιόδους ασαφείς, δύσκολο να προσδιοριστούνε. Για αυτό το λόγο το τέλος της ανθρωπότητας έχει τεθεί εσφαλμένα αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Ο Ιωάννης περιγράφει τα γεγονότα της μεγάλης κρίσης ως ένα θηρίο που εξέρχεται από τη θάλασσα έχοντας 7 κεφάλια και 10 κέρατα που το καβαλάει μια γυναίκα ντυμένη με ρούχα κόκκινα, αυτοκρατορικά, κρατώντας στο χέρι το κυρήκειο των βδελυγμάτων της.
Η γυναίκα αυτή που περιγράφεται ως «πόρνη της Βαβυλώνας» είναι σε αντιδιαστολή με μια άλλη γυναίκα, ταπεινή, υπό διωγμό, κυοφορούσα. Η μεγάλη κρίση σηματοδοτείται από πολλά 7 (7 εκκλησιές, 7 πνεύματα θεού, 7 λυχνοστάτες, 7 αστέρια, 7 φιάλες, 7 σφραγίδες κ.λπ.), και γενικώς ο αριθμός 7 επαναλαμβάνεται κάπου 54 φορές στο κείμενο δείχνοντας την 7η και τελευταία ημέρα της δημιουργίας, τη λεγόμενη Σατούρ, του Σαββάτου, των Σαβάνων, την ημέρα του χρόνου – Κρόνου που τρώει τα παιδιά του.
Το θεριό της αποκάλυψης σχετίζεται με άλλα θηρία, ένα των οποίων είναι με κέρατα αρνιού και γεμάτο μάτια. Το τέλος των ημερών (εποχών) στη γη ξεκινάει με καταστρεπτικά ουράνια και γεωλογικά φαινόμενα με τη συνδρομή των 4 αγγέλων της αποκάλυψης - θηρευτών ψυχών. Τότε έχουμε την επίθεση των Γωγ και Μαγώγ ενάντια στη γη του Ισραήλ και τη μεγάλη μάχη στους λόφους της Μεγιδώ (είσοδος το Ισραήλ από το όρος Κάρμηλος), τον Αρμαγεδώνα, με τις χιλιάδες νεκρούς να μένουν άταφοι και να σαπίζουν. Ο αριθμός του θηρίου αναφέρεται ως 666, δείχνοντας ο Ιωάννης, σύμφωνα με το Βαβυλώνιο συμβολισμό, το τέλος της ανθρωπότητας και της ανώτατης κοσμικής Τριάδος. Με την αποκάλυψη τελικά οι δυνάμεις του αληθινού Θεού επικρατούν εδραιώνοντας το θέλημά Του και την παντοδυναμία Του.
Μωαμεθανική εσχατολογία:
Ο Μωάμεθ, επηρεασμένος από τον Ζωροαστρισμό, τον Ιουδαισμό και τον Χριστιανισμό, διαμόρφωσε μια ανάλογη εσχατολογία στηριζόμενη στη Μεσσιανική εποχή του Μαχντί, της εμφάνισης του 12ου κοιμώμενου Ιμάμη. Κι εδώ γίνεται μάχη των δυνάμεων του Θεού με τις δυνάμεις του μη Θεού που εκπροσωπούνται από τους Γωγ και Μαγωγ, όπου στο τέλος οι δυνάμεις του Θεού επικρατούνε. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Μωάμεθ κατ’ ουσίαν αποδέχεται πως στο τέλος θα επικρατήσει ο Θεός των Χριστιανών ο οποίος προκύπτει τελικά να είναι ένας με τον αντίστοιχο Θεό των Αράβων.
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι θεωρεί τον Μέγα Αλέξανδρο (όπως επίσης και τον Αίσωπο) ως εκπροσώπους του Θεού έπι της γης, προορισμένους να ενώσουν τους ανθρώπους σε μια πέρα των τότε θρησκευτικών αντιλήψεων, μονοθεϊστική ηθική συναδέλφωση. Κατά τους Κορανιστές η εισβολή των Γωγ και Μαγώγ προκύπτει διότι έχει διαρραγεί το ισχυρό τοίχος στις Πύλες του Αλέξανδρου που είχε φτιάξει ο στρατηλάτης του Θεού ενάντια στους Μαγώγ για να τους αναχαιτίζει.
Ευρώπη - Νοστράδαμος:
Ο Νοστράδαμος είχε διατυπώσει με πολύ αλληγορικό τρόπο την προφητεία ότι ένας μεγάλος Ασιάτης ηγέτης με «μπλέ σαρίκι» πρόκειται να αιματοκυλήσει τον κόσμο. Αυτός, θα γίνει υπαίτιος ενός μεγάλου πολέμου όπου στο τέλος όμως θα νικηθεί. Η εικόνα του έχει παρομοιαστεί τα τελευταία χρόνια με τον Μπιν Λάντεν, τον Καντάφι ως και με τον Ερντογάν ακόμη με μπλε σαρίκι το Αιγαίο. Το τέλος της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τα αστρολογικά δεδομένα του Νοστράδαμου και αυτά των Ντόγκαν και των Μάγιας, πιστεύεται πως θα συμβεί το 2012.
Επιστημονική εκδοχή - Χάντιγκτον:
Η Αμερική που ακολουθεί πιο ορθολογιστικές μεθόδους διερεύνησης του μέλλοντος που ονομάζονται «προγνώσεις», βρίσκεται προσανατολισμένη στο ότι θα προκύψει μια μεγάλη αντιπαράθεση λαών στα πρότυπα του γεωστρατηγιστή Χάντιγκτον που περιγράφονται στο βιβλίο του «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών - και η αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης». Κατ’ αυτόν, ο επόμενος μεγάλος πόλεμος θα συμβεί μέσα από τη σύγκρουση πολιτισμικών τόξων που αντιπροσωπεύονται κυρίως από τις θρησκευτικο-κοσμικές πεποιθήσεις. Πίσω όμως από το δόγμα του Χάντιγκτον που πατά πάνω στην ιδεολογικο-πολιτική πλατφόρμα, μπορεί κάποιος να διακρίνει μια σύγκρουση φυλών, όπως της άριας (λευκής) και της κίτρινης (μογγολοειδούς) κατά τα πρότυπα των ήδη μεγάλων αντιπαραθέσεων που έχουν συμβεί στο παρελθόν (Χρυσή ορδή – ορθότερα κίτρινη, Αττίλας, Τσένγκις χαν, κ.λπ).
Πότε θα συμβεί η νέα σύγκρουση αυτή των δυο βασικών πολιτισμικών τόξων, δεν προσδιορίζεται. Πάντως, με βάση το δόγμα αυτό η Αμερική προσδιορίζει την πολιτική της, όπου το ζητούμενο δεν είναι να επικρατήσει σε λαούς αλλά να εντάξει τους λαούς στο φυλετικά - πολιτισμικό της τόξο, όπως π.χ. τη μαύρη φυλή.
Γωγ και Μαγώγ:
Η επίθεση των κακών, σκοτεινών - άθεων δυνάμεων που λέγονται Μαγώγ και έχουν αρχηγό τον Γωγ, απαντάται και στις 3 θρησκείες. Ποιοι είναι τελικά ο Γωγ και οι Μαγώγ απετέλεσε σημείο έρευνας των εσχατολόγων. Το αποτέλεσμα συγκλίνει ότι πρόκειται για Τουρανο-Σκυθικούς (Μογγόλους -μογγολεοειδείς) λαούς, μια ομάδα των οποίων ο Ηρόδοτος καλούσε Σαυρομάτες (Σκύθες). Οι λαοί αυτοί που έχουν γεωργο-κτηνοτροφικές Τουρανικές καταβολές και αρχηγούς που ονομάζονται Χάνοι ή Χαγάνοι, εισήρχοντο κατά διαστήματα ως ορδές στην Ευρώπη (Άβαροι, Ούνοι, Τούρκοι), επί των οποίων πράγματι ο Αλέξανδρος δεν είχε επεκταθεί θεωρώντας τους κατεξοχήν άγριους και απολίτιστους. Είναι δε πιθανόν να είχε προσπαθήσει να τους περιορίσει στις καθόδους τους διότι αποτελούσαν και παραδοσιακούς εχθρούς των Ινδοευρωπαίων Περσών. Οι κάθοδοι των Τουρανικών αυτών φυλών γινόντουσαν όντως από την Κασπία – Καυκάσο.
Το θηρίο του Ιωάννη:
Τα 7 κεφάλια του θηρίου αντιπροσωπεύουν τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα όπως έχουν τεθεί από την καθολική εκκλησία (οργή, απληστία, οκνηρία, υπερηφάνεια, λαγνεία, φθόνος, λαιμαργία) αν και πολλοί θεωρούν πως αυτά τα έχει η ίδια, φορώντας επιπλέον ως εκκλησία – γένους θηλυκού, τα κόκκινα ρούχα της εξουσίας έχοντας το γκράαλ των αμαρτημάτων της. Τα κέρατα του θηρίου παραπέμπουν κατά πολλούς στα κέρατα του ινδουιστικού προτύπου της εκτροπής του ανθρώπου από τις αγνές συνήθειες, τα οποία ήδη περιγράφησαν στο κεφάλαιο του Ινδουισμού. Το θηρίο θεωρείται πως ευθύνεται για τον εγκλωβισμό του ανθρώπου σε ένα σύστημα, το οποίο μέσω ψευδοπροφητών, άθεων και του άρχοντα του σκότους ως πλανητάρχη έχει εντάξει σε αυτό αναγκαστικά τον άνθρωπο, σταμπάροντας και σημαδεύοντάς τον.
Μερικοί όμως ερμηνευτές των σημείων των καιρών, θεωρούν πως το θηρίο αυτό καθώς αναδύεται από τη θάλασσα και βρίσκεται κοντά στο Ισραήλ, σχετίζεται με το Λεβιάθαν. Τότε, τα 7 κεφάλια του αντιπροσωπεύουν ανάλογα κοιτάσματα - πλατφόρμες που ίσως αναδυθούν μετά από το βασικό, ενώ τα κέρατα σχετίζονται με τις 10 μεγάλες τράπεζες που του συμπαρίστανται, όπου τα 3 επιπλέον κέρατα στο βασικό κεφάλι προσδιορίζουν τους τρείς μεγάλους οίκους – τράπεζες χρηματοπιστωτικής αξιολόγησης των κρατών. Οι ζωώδεις μορφές που περιγράφονται παραπέμπουν σε σύμβολα πετρελαϊκών εταιριών. Η εμφάνιση του θηρίου και η αποκάλυψη σύμφωνα με τα σημεία των καιρών (σεισμοί, βιολογικές καταστροφές κ.λπ.) πιστεύεται πως έχει ήδη ξεκινήσει.
Η πόρνη της Βαβυλώνας:
Cherchez la fame - πίσω απ’ όλα αναζητείστε τη γυναίκα, είπαν κάποτε οι Γάλλοι. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, ο Ηρόδοτος εξετάζοντας τα αίτια των Ελληνο-Περσικών πολέμων, γράφει: «…για όλα όμως φταίνε οι γυναίκες, γιατί αν δεν ήθελαν αυτές τίποτα δεν θα γινόταν. Διότι…». Πέραν από τους μύθους τους οποίους θέσαμε ως κλειδί για την κατανόηση της εμβιο-πολιτικής συμπεριφοράς, βιο-πολιτικά ο άντρας παρουσιάζεται ως υβρίδιο της γυναικός, προορισμένος να καλύπτει τις θηλυκές ανάγκες.
Το αρσενικό έμβρυο μέχρι την 5η εβδομάδα της κύησης είναι θηλυκό, μετά μεταμορφώνεται σε αρσενικό καθώς κατεβαίνουν οι ωοθήκες μεταβαλλόμενες σε όρχεις και αλλάζει κατόπιν ο εγκέφαλος από το δεύτερο κύμα των ορμονών της μάνας. Στις απλές δομές της φύσης κυριαρχεί η απλο-διπλοειδία, το πιο ουσιώδες γενετικό φαινόμενο της φύσης, βάσει του οποίου όταν παρουσιαστεί μόνο η ανάγκη τα έντομα ή τα ψάρια δημιουργούνται, κατ’ επιλογήν, αρσενικά. Από εμβιο-οικονομικής πλευράς το αρσενικό ον προορίζεται να ικανοποιεί τις εκάστοτε θηλυκές ανάγκες, ενώ από ανθρώπινης οικονομικής πλευράς το σύστημα στηρίζεται στην κατανάλωση του παιδιού και της γυναίκας. Η γυναίκα και το παιδί είναι η κινούσα δύναμη της οικονομίας, όπου παιδί, ενίοτε και συνήθως πάντοτε, προκύπτει το αρσενικό στοιχείο.
Το υποτιθέμενο σενάριο:
Κατά το σενάριο της Αποκάλυψης που σχετίζεται με το Λεβιάθαν, οι Εβραίοι θα κινήσουν τη διαδικασία της εξόρυξης, μετέχοντας σε κινήσεις έρευνας σχετικών παρεμφερών κοιτασμάτων που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσόγειου - Αιγαίου. Οι Τούρκοι που θα μείνουν απ’ έξω θα αντιδράσουν, κινώντας διαδικασίες σύμπτυξης ισλαμικών τόξων. Η αντίδραση στη γεώτρηση ίσως να καταλήξει σε θερμό επεισόδιο μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Η κατάσταση σταδιακά θα γενικευτεί. Ως αντίβαρο της Ισραηλινο - Αμερικάνικής συμμαχίας θα προσέλθουν σε βοήθεια των Τούρκων οι Ρώσοι, αρπάζοντας μοναδικά την ευκαιρία καθόδου τους στις θερμές θάλασσες. Ρωσο - Ασιατικά Τουρανικά φύλα θα επιτεθούν στο Ισραήλ και Αμερικανικο - Ευρωπαϊκά θα το υποστηρίξουν. Οι θρησκείες θα παίξουν ρόλο. Στα σύνορα του Ισραήλ θα συμβεί ο Αρμαγεδώνας. Πιθανόν να χρησιμοποιηθούν και μικρής κλίμακας όπλα πυρηνικά. Το Ισραήλ σχεδόν θα καταστραφεί αλλά θα αναγεννηθεί από την τέφρα του με έναν «Μεσσία» -χαρισματικό ηγέτη. Οι Ρώσοι υποχωρώντας θα διαμελίσουν την Τουρκία ελέγχοντας επιτέλους τα στενά. Η Ελλάδα που θα κρατήσει μετριοπαθή στάση θα βγει ωφελημένη. Ο κόσμος μετά από αυτά θα επαναπροσδιοριστεί. Θα επακολουθήσει περίοδος ηρεμίας, όπου θα έχει υπάρξει σύγκλιση θρησκειών με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ ως ιερή πόλη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τι κινεί τα νήματα;
Στο ερώτημα αυτό υπάρχουν πολλές απαντήσεις, όπως Απληστία, Δαρβινική επιλογή ως και Παρμενιδο-Λακώνική προσέγγιση της εκτροπής της γλώσσας (βλ . Σπουδή στον Παρμενίδη και Ζακ Λακάν και φιλόσοφους γλωσσολόγους). Η απάντηση όμως που ταιριάζει με την ψυχολογία καλείται Λίμπιντος, και είναι το πάθος για ζωή που προέρχεται από το άχθος του θανάτου. Στο θρόνο του θανάτου βρίσκεται να βασιλεύει ο Έρωτας. Ο Έρωτας που λύει τας φρένας κινεί της ζωής τα νήματα, γι’ αυτό κάποιοι τον είπαν Μέγιστο Θεό μαζί και Ταρταρώδη. Και όχι μόνο ο Ησίοδος ή επιστημονικά ο Φρόιντ.
Ρέκβιεμ (Σοφοκλής, Αντιγόνη - ύμνος προς τον Έρωτα):
Έρωτα ανίκητε μαχών, Έρωτα, εσύ που όπου πίπτεις το ορίζεις, / που μας αποκοιμίζεις (χαϊδεύοντάς μας) σαν σε απαλό μάγουλο κοριτσιού και κατόπιν με τα νύχια σου από τα μέσα μας ξεσκίζεις, / που ζεις πάνω από τα όρια αλλά και μέσα σε αυτά που τα ορίζουμε δικά μας, / από εσένα δεν εγλύτωσε κανείς, ούτε από τους αθάνατους ούτε από τους περαστικούς στη ζωή ανθρώπους. Αυτός που σ’ έχει καταστράφηκε.
Σωτήρης Γλυκοφρύδης
Αθήνα, 16/09/2011
Χριστιανική Εσχατολογία:
Βασίζεται στα οράματα του Ιωάννη στην Πάτμο που λέγονται «Αποκάλυψη» και εντάχθηκαν ως το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Ο Χριστιανισμός θεωρώντας πως η Μεσσιανική εποχή ήδη έχει ξεκινήσει με την εμφάνιση του Ιησού, μετράει αλλιώς τις ημέρες του ανθρώπου επί της γης σε περιόδους ασαφείς, δύσκολο να προσδιοριστούνε. Για αυτό το λόγο το τέλος της ανθρωπότητας έχει τεθεί εσφαλμένα αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Ο Ιωάννης περιγράφει τα γεγονότα της μεγάλης κρίσης ως ένα θηρίο που εξέρχεται από τη θάλασσα έχοντας 7 κεφάλια και 10 κέρατα που το καβαλάει μια γυναίκα ντυμένη με ρούχα κόκκινα, αυτοκρατορικά, κρατώντας στο χέρι το κυρήκειο των βδελυγμάτων της.
Η γυναίκα αυτή που περιγράφεται ως «πόρνη της Βαβυλώνας» είναι σε αντιδιαστολή με μια άλλη γυναίκα, ταπεινή, υπό διωγμό, κυοφορούσα. Η μεγάλη κρίση σηματοδοτείται από πολλά 7 (7 εκκλησιές, 7 πνεύματα θεού, 7 λυχνοστάτες, 7 αστέρια, 7 φιάλες, 7 σφραγίδες κ.λπ.), και γενικώς ο αριθμός 7 επαναλαμβάνεται κάπου 54 φορές στο κείμενο δείχνοντας την 7η και τελευταία ημέρα της δημιουργίας, τη λεγόμενη Σατούρ, του Σαββάτου, των Σαβάνων, την ημέρα του χρόνου – Κρόνου που τρώει τα παιδιά του.
Το θεριό της αποκάλυψης σχετίζεται με άλλα θηρία, ένα των οποίων είναι με κέρατα αρνιού και γεμάτο μάτια. Το τέλος των ημερών (εποχών) στη γη ξεκινάει με καταστρεπτικά ουράνια και γεωλογικά φαινόμενα με τη συνδρομή των 4 αγγέλων της αποκάλυψης - θηρευτών ψυχών. Τότε έχουμε την επίθεση των Γωγ και Μαγώγ ενάντια στη γη του Ισραήλ και τη μεγάλη μάχη στους λόφους της Μεγιδώ (είσοδος το Ισραήλ από το όρος Κάρμηλος), τον Αρμαγεδώνα, με τις χιλιάδες νεκρούς να μένουν άταφοι και να σαπίζουν. Ο αριθμός του θηρίου αναφέρεται ως 666, δείχνοντας ο Ιωάννης, σύμφωνα με το Βαβυλώνιο συμβολισμό, το τέλος της ανθρωπότητας και της ανώτατης κοσμικής Τριάδος. Με την αποκάλυψη τελικά οι δυνάμεις του αληθινού Θεού επικρατούν εδραιώνοντας το θέλημά Του και την παντοδυναμία Του.
Μωαμεθανική εσχατολογία:
Ο Μωάμεθ, επηρεασμένος από τον Ζωροαστρισμό, τον Ιουδαισμό και τον Χριστιανισμό, διαμόρφωσε μια ανάλογη εσχατολογία στηριζόμενη στη Μεσσιανική εποχή του Μαχντί, της εμφάνισης του 12ου κοιμώμενου Ιμάμη. Κι εδώ γίνεται μάχη των δυνάμεων του Θεού με τις δυνάμεις του μη Θεού που εκπροσωπούνται από τους Γωγ και Μαγωγ, όπου στο τέλος οι δυνάμεις του Θεού επικρατούνε. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Μωάμεθ κατ’ ουσίαν αποδέχεται πως στο τέλος θα επικρατήσει ο Θεός των Χριστιανών ο οποίος προκύπτει τελικά να είναι ένας με τον αντίστοιχο Θεό των Αράβων.
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι θεωρεί τον Μέγα Αλέξανδρο (όπως επίσης και τον Αίσωπο) ως εκπροσώπους του Θεού έπι της γης, προορισμένους να ενώσουν τους ανθρώπους σε μια πέρα των τότε θρησκευτικών αντιλήψεων, μονοθεϊστική ηθική συναδέλφωση. Κατά τους Κορανιστές η εισβολή των Γωγ και Μαγώγ προκύπτει διότι έχει διαρραγεί το ισχυρό τοίχος στις Πύλες του Αλέξανδρου που είχε φτιάξει ο στρατηλάτης του Θεού ενάντια στους Μαγώγ για να τους αναχαιτίζει.
Ευρώπη - Νοστράδαμος:
Ο Νοστράδαμος είχε διατυπώσει με πολύ αλληγορικό τρόπο την προφητεία ότι ένας μεγάλος Ασιάτης ηγέτης με «μπλέ σαρίκι» πρόκειται να αιματοκυλήσει τον κόσμο. Αυτός, θα γίνει υπαίτιος ενός μεγάλου πολέμου όπου στο τέλος όμως θα νικηθεί. Η εικόνα του έχει παρομοιαστεί τα τελευταία χρόνια με τον Μπιν Λάντεν, τον Καντάφι ως και με τον Ερντογάν ακόμη με μπλε σαρίκι το Αιγαίο. Το τέλος της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τα αστρολογικά δεδομένα του Νοστράδαμου και αυτά των Ντόγκαν και των Μάγιας, πιστεύεται πως θα συμβεί το 2012.
Επιστημονική εκδοχή - Χάντιγκτον:
Η Αμερική που ακολουθεί πιο ορθολογιστικές μεθόδους διερεύνησης του μέλλοντος που ονομάζονται «προγνώσεις», βρίσκεται προσανατολισμένη στο ότι θα προκύψει μια μεγάλη αντιπαράθεση λαών στα πρότυπα του γεωστρατηγιστή Χάντιγκτον που περιγράφονται στο βιβλίο του «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών - και η αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης». Κατ’ αυτόν, ο επόμενος μεγάλος πόλεμος θα συμβεί μέσα από τη σύγκρουση πολιτισμικών τόξων που αντιπροσωπεύονται κυρίως από τις θρησκευτικο-κοσμικές πεποιθήσεις. Πίσω όμως από το δόγμα του Χάντιγκτον που πατά πάνω στην ιδεολογικο-πολιτική πλατφόρμα, μπορεί κάποιος να διακρίνει μια σύγκρουση φυλών, όπως της άριας (λευκής) και της κίτρινης (μογγολοειδούς) κατά τα πρότυπα των ήδη μεγάλων αντιπαραθέσεων που έχουν συμβεί στο παρελθόν (Χρυσή ορδή – ορθότερα κίτρινη, Αττίλας, Τσένγκις χαν, κ.λπ).
Πότε θα συμβεί η νέα σύγκρουση αυτή των δυο βασικών πολιτισμικών τόξων, δεν προσδιορίζεται. Πάντως, με βάση το δόγμα αυτό η Αμερική προσδιορίζει την πολιτική της, όπου το ζητούμενο δεν είναι να επικρατήσει σε λαούς αλλά να εντάξει τους λαούς στο φυλετικά - πολιτισμικό της τόξο, όπως π.χ. τη μαύρη φυλή.
Γωγ και Μαγώγ:
Η επίθεση των κακών, σκοτεινών - άθεων δυνάμεων που λέγονται Μαγώγ και έχουν αρχηγό τον Γωγ, απαντάται και στις 3 θρησκείες. Ποιοι είναι τελικά ο Γωγ και οι Μαγώγ απετέλεσε σημείο έρευνας των εσχατολόγων. Το αποτέλεσμα συγκλίνει ότι πρόκειται για Τουρανο-Σκυθικούς (Μογγόλους -μογγολεοειδείς) λαούς, μια ομάδα των οποίων ο Ηρόδοτος καλούσε Σαυρομάτες (Σκύθες). Οι λαοί αυτοί που έχουν γεωργο-κτηνοτροφικές Τουρανικές καταβολές και αρχηγούς που ονομάζονται Χάνοι ή Χαγάνοι, εισήρχοντο κατά διαστήματα ως ορδές στην Ευρώπη (Άβαροι, Ούνοι, Τούρκοι), επί των οποίων πράγματι ο Αλέξανδρος δεν είχε επεκταθεί θεωρώντας τους κατεξοχήν άγριους και απολίτιστους. Είναι δε πιθανόν να είχε προσπαθήσει να τους περιορίσει στις καθόδους τους διότι αποτελούσαν και παραδοσιακούς εχθρούς των Ινδοευρωπαίων Περσών. Οι κάθοδοι των Τουρανικών αυτών φυλών γινόντουσαν όντως από την Κασπία – Καυκάσο.
Το θηρίο του Ιωάννη:
Τα 7 κεφάλια του θηρίου αντιπροσωπεύουν τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα όπως έχουν τεθεί από την καθολική εκκλησία (οργή, απληστία, οκνηρία, υπερηφάνεια, λαγνεία, φθόνος, λαιμαργία) αν και πολλοί θεωρούν πως αυτά τα έχει η ίδια, φορώντας επιπλέον ως εκκλησία – γένους θηλυκού, τα κόκκινα ρούχα της εξουσίας έχοντας το γκράαλ των αμαρτημάτων της. Τα κέρατα του θηρίου παραπέμπουν κατά πολλούς στα κέρατα του ινδουιστικού προτύπου της εκτροπής του ανθρώπου από τις αγνές συνήθειες, τα οποία ήδη περιγράφησαν στο κεφάλαιο του Ινδουισμού. Το θηρίο θεωρείται πως ευθύνεται για τον εγκλωβισμό του ανθρώπου σε ένα σύστημα, το οποίο μέσω ψευδοπροφητών, άθεων και του άρχοντα του σκότους ως πλανητάρχη έχει εντάξει σε αυτό αναγκαστικά τον άνθρωπο, σταμπάροντας και σημαδεύοντάς τον.
Μερικοί όμως ερμηνευτές των σημείων των καιρών, θεωρούν πως το θηρίο αυτό καθώς αναδύεται από τη θάλασσα και βρίσκεται κοντά στο Ισραήλ, σχετίζεται με το Λεβιάθαν. Τότε, τα 7 κεφάλια του αντιπροσωπεύουν ανάλογα κοιτάσματα - πλατφόρμες που ίσως αναδυθούν μετά από το βασικό, ενώ τα κέρατα σχετίζονται με τις 10 μεγάλες τράπεζες που του συμπαρίστανται, όπου τα 3 επιπλέον κέρατα στο βασικό κεφάλι προσδιορίζουν τους τρείς μεγάλους οίκους – τράπεζες χρηματοπιστωτικής αξιολόγησης των κρατών. Οι ζωώδεις μορφές που περιγράφονται παραπέμπουν σε σύμβολα πετρελαϊκών εταιριών. Η εμφάνιση του θηρίου και η αποκάλυψη σύμφωνα με τα σημεία των καιρών (σεισμοί, βιολογικές καταστροφές κ.λπ.) πιστεύεται πως έχει ήδη ξεκινήσει.
Η πόρνη της Βαβυλώνας:
Cherchez la fame - πίσω απ’ όλα αναζητείστε τη γυναίκα, είπαν κάποτε οι Γάλλοι. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, ο Ηρόδοτος εξετάζοντας τα αίτια των Ελληνο-Περσικών πολέμων, γράφει: «…για όλα όμως φταίνε οι γυναίκες, γιατί αν δεν ήθελαν αυτές τίποτα δεν θα γινόταν. Διότι…». Πέραν από τους μύθους τους οποίους θέσαμε ως κλειδί για την κατανόηση της εμβιο-πολιτικής συμπεριφοράς, βιο-πολιτικά ο άντρας παρουσιάζεται ως υβρίδιο της γυναικός, προορισμένος να καλύπτει τις θηλυκές ανάγκες.
Το αρσενικό έμβρυο μέχρι την 5η εβδομάδα της κύησης είναι θηλυκό, μετά μεταμορφώνεται σε αρσενικό καθώς κατεβαίνουν οι ωοθήκες μεταβαλλόμενες σε όρχεις και αλλάζει κατόπιν ο εγκέφαλος από το δεύτερο κύμα των ορμονών της μάνας. Στις απλές δομές της φύσης κυριαρχεί η απλο-διπλοειδία, το πιο ουσιώδες γενετικό φαινόμενο της φύσης, βάσει του οποίου όταν παρουσιαστεί μόνο η ανάγκη τα έντομα ή τα ψάρια δημιουργούνται, κατ’ επιλογήν, αρσενικά. Από εμβιο-οικονομικής πλευράς το αρσενικό ον προορίζεται να ικανοποιεί τις εκάστοτε θηλυκές ανάγκες, ενώ από ανθρώπινης οικονομικής πλευράς το σύστημα στηρίζεται στην κατανάλωση του παιδιού και της γυναίκας. Η γυναίκα και το παιδί είναι η κινούσα δύναμη της οικονομίας, όπου παιδί, ενίοτε και συνήθως πάντοτε, προκύπτει το αρσενικό στοιχείο.
Το υποτιθέμενο σενάριο:
Κατά το σενάριο της Αποκάλυψης που σχετίζεται με το Λεβιάθαν, οι Εβραίοι θα κινήσουν τη διαδικασία της εξόρυξης, μετέχοντας σε κινήσεις έρευνας σχετικών παρεμφερών κοιτασμάτων που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσόγειου - Αιγαίου. Οι Τούρκοι που θα μείνουν απ’ έξω θα αντιδράσουν, κινώντας διαδικασίες σύμπτυξης ισλαμικών τόξων. Η αντίδραση στη γεώτρηση ίσως να καταλήξει σε θερμό επεισόδιο μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Η κατάσταση σταδιακά θα γενικευτεί. Ως αντίβαρο της Ισραηλινο - Αμερικάνικής συμμαχίας θα προσέλθουν σε βοήθεια των Τούρκων οι Ρώσοι, αρπάζοντας μοναδικά την ευκαιρία καθόδου τους στις θερμές θάλασσες. Ρωσο - Ασιατικά Τουρανικά φύλα θα επιτεθούν στο Ισραήλ και Αμερικανικο - Ευρωπαϊκά θα το υποστηρίξουν. Οι θρησκείες θα παίξουν ρόλο. Στα σύνορα του Ισραήλ θα συμβεί ο Αρμαγεδώνας. Πιθανόν να χρησιμοποιηθούν και μικρής κλίμακας όπλα πυρηνικά. Το Ισραήλ σχεδόν θα καταστραφεί αλλά θα αναγεννηθεί από την τέφρα του με έναν «Μεσσία» -χαρισματικό ηγέτη. Οι Ρώσοι υποχωρώντας θα διαμελίσουν την Τουρκία ελέγχοντας επιτέλους τα στενά. Η Ελλάδα που θα κρατήσει μετριοπαθή στάση θα βγει ωφελημένη. Ο κόσμος μετά από αυτά θα επαναπροσδιοριστεί. Θα επακολουθήσει περίοδος ηρεμίας, όπου θα έχει υπάρξει σύγκλιση θρησκειών με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ ως ιερή πόλη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τι κινεί τα νήματα;
Στο ερώτημα αυτό υπάρχουν πολλές απαντήσεις, όπως Απληστία, Δαρβινική επιλογή ως και Παρμενιδο-Λακώνική προσέγγιση της εκτροπής της γλώσσας (βλ . Σπουδή στον Παρμενίδη και Ζακ Λακάν και φιλόσοφους γλωσσολόγους). Η απάντηση όμως που ταιριάζει με την ψυχολογία καλείται Λίμπιντος, και είναι το πάθος για ζωή που προέρχεται από το άχθος του θανάτου. Στο θρόνο του θανάτου βρίσκεται να βασιλεύει ο Έρωτας. Ο Έρωτας που λύει τας φρένας κινεί της ζωής τα νήματα, γι’ αυτό κάποιοι τον είπαν Μέγιστο Θεό μαζί και Ταρταρώδη. Και όχι μόνο ο Ησίοδος ή επιστημονικά ο Φρόιντ.
Ρέκβιεμ (Σοφοκλής, Αντιγόνη - ύμνος προς τον Έρωτα):
Έρωτα ανίκητε μαχών, Έρωτα, εσύ που όπου πίπτεις το ορίζεις, / που μας αποκοιμίζεις (χαϊδεύοντάς μας) σαν σε απαλό μάγουλο κοριτσιού και κατόπιν με τα νύχια σου από τα μέσα μας ξεσκίζεις, / που ζεις πάνω από τα όρια αλλά και μέσα σε αυτά που τα ορίζουμε δικά μας, / από εσένα δεν εγλύτωσε κανείς, ούτε από τους αθάνατους ούτε από τους περαστικούς στη ζωή ανθρώπους. Αυτός που σ’ έχει καταστράφηκε.
Σωτήρης Γλυκοφρύδης
Αθήνα, 16/09/2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!