Σήμερα θα μιλήσουμε για τους πρώτους χριστιανούς

Πατήρ Ευλάμπιος: Αγαπητά μου παιδιά, σήμερα θα μιλήσουμε για τους πρώτους χριστιανούς και πως οι Άγιοι Απόστολοι αντιλαμβανόντουσαν και εφάρμοζαν την κοινοκτημοσύνη. Θα πρέπει να ξέρετε ότι οι μητροπολίτες μας σήμερα, ως διάδοχοι των Αποστόλων, επιτελούν το ιερόν τους καθήκον με τον ίδιο ζήλο.

Ανοίξτε την Κενή σας Διαθήκη στις Πράξεις των Αποστόλων, στο κεφάλαιο δ' και διαβάστε τους στίχους 32 έως και 37.

Όπως βλέπετε, παιδάκια, στο στίχο 32, κανένας δεν είχε τίποτα δικό του και όλα ήσαν σε κοινή ωφέλεια και χρήση. Αλλά μη φανταστείτε ότι ξαφνικά όλα τα χωράφια τα δούλευαν όλοι και τα σπίτια ήταν ανοιχτά σε όποιον είχε ανάγκη ένα κεραμίδι! Ποτέ των ποτών τέτοια πράγματα! Γιατί μόλις όμως προσπεράσετε το επόμενο γλυκερό λογύδριο περί του πόσον όμορφος, ηθικός κι αγγελικά πλασμένος ήταν ο κόσμος, θα σκοντάψετε στον στίχο 34 όπου ο Θεός μας λέει ότι όσοι είχαν χωράφια και σπίτια, τα πουλούσαν και τα χρήματα που εισέπρατταν ήταν κοινά.

Πώς και πόσο κοινά όμως; 

Πως μπορούσαν αυτοί οι αγράμματοι και αμόρφωτοι άνθρωποι να διαχειρίζονται τόσα πολλά χρήματα από τόσες πολλές πωλήσεις σπιτιών και χωραφιών; Θα τους τα τρώγανε οι αετονύχηδες.

Γι αυτό, όπως γράφει ο ίδιος στίχος και ο επόμενος, τα χρήματα από τη πώληση της περιουσίας τους, τα εναπόθεταν στα πόδια των Αποστόλων, και αυτοί με τη σειρά τους, τους έδιναν χρήματα ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Βέβαια εδώ, στους άπιστους δημιουργούνται ένα-δύο απορίες:

Πρώτον, ποιος καθόριζε τις ανάγκες του ενός εκάστου; Μα ο Απόστολος φυσικά, καθώς όπως είπαμε, οι άνθρωποι ήταν αμόρφωτοι δεν μπορούσαν να ξέρουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους, άσε που καραδοκούσαν και οι αετονύχηδες που λέγαμε.

Δεύτερον, πως και αυτά τα λεφτά δεν εξαντλούνταν ποτέ; Μα είναι απλό, παιδιά μου! Όλο και νέοι πιστοί προσήρχοντο στην αγκάλην του Κυρίου μας, φέρνοντας τα σπίτια τους και τα χωράφια τους σε cash στα πόδια των Αποστόλων και μετά έτρεχαν να φέρουν κι άλλους απίστους με σπίτια και χωράφια στο δρόμο του Θεού!

Ελπινίκη: Κάτι σαν τη πυραμίδα που έχασε ο παππούς μου το εφάπαξ, δηλαδή Πατέρα Ευλάμπιε;

Πατήρ Ευλάμπιος: Ντροπή σου Ελπινίκη! Ντροπή σου!!! Στο επόμενο μάθημα θα μου φέρεις 100 φορές γραμμένο το «Οι Απόστολοι και οι διάδοχοί τους δεν κατέχουν περιουσίες και δεν κλέβουν τις περιουσίες των πτωχών τω πνεύματι.»

Ελπινίκη: Γκλούπ! (μαραζωμένο)

Πετράκης: Δηλαδή ήταν κάτι σα το Γηροκομείο που για να μπάσουμε μέσα τη γιαγιά, τους γράψαμε το δυαράκι της;

Πατήρ Ευλάμπιος: Μπράβο Πετράκη, παιδί μου! Η γιαγιά σου δεν είχε τίποτε άλλο;

Πετράκης: Πώς, είχε και ένα χωραφάκι στο χωριό, και το ήθελαν κι αυτό, αλλά τους είπε ο θείος Νώντας ότι θα τους βάλει μπουρλότο και θα τους ξουρίσει με το κονσερβοκούτι που φυλάει στα κεραμίδια απ' το Πόλεμο και σκιαχκαν και μας το άφησαν.

Πατήρ Ευλάμπιος: Κακώς διαμαρτυρήθηκε ο θείος σου ο Νώντας, ο ληστοσυμμορίτης ο κατσαπλιάς, γιατί τότε, για να μπείς στη Βασιλεία των Ουρανών, έπρεπε να ρευστοποιήσεις ολόκληρη τη περιουσία σου και να καταθέσεις ολόκληρο το ρευστό στα πόδια των Αποστόλων!

Η ελεύθερη βούληση που μας προίκισε ο Μεγαλοδύναμος ισχύει μόνο στο να ενταχθούμε στην Εκκλησία Του και όχι στο τι ποσοστό της περιουσίας μας θα ρευστοποιήσουμε για να ρίξουμε στα πόδια των Αποστόλων. Το ποσοστό είναι ένα και αδιαπραγμάτευτο: 100%, τα πάντα ΟΛΑ! Και η ποινή που ορίζει ο Πανάγαθος είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ. Και του ιδιοκτήτη και της γυναίκας του.

Παιδιά μου, δεν έχετε παρά να διαβάσετε το αμέσως επόμενο κεφάλαιο, το κεφάλαιο ε' των Πράξεων, όπου περιγράφεται πως ο Απόστολος Πέτρος, προκειμένου να τρομοκρατήσει ένα τσούρμο αγράμματων και γεμάτων δεισιδαιμονίες χωρικών, δολοφονεί τον Ανανία και μετά ειρωνεύεται και παίζει σα τη γάτα με το ποντίκι την Σαπφείρα τη γυναίκα του, πριν δολοφονήσει και την ίδια.

Βλέπετε παιδιά μου, ο Πανάγαθος Πατέρας μας, μας έδωσε την εντολή «ου φονεύσεις», αλλά δολοφονεί μέσω του Αποστόλου Πέτρου τον Ανανία που πούλησε το ένα και μόνο χωράφι που είχε αλλά δεν έδωσε όλο το μετρητό στους Αποστόλους, κρατώντας ένα μέρος για τον ίδιο. Δολοφόνησε επίσης και τη γυναίκα του Σαπφείρα, επειδή απλώς γνώριζε το γεγονός και δεν κάρφωσε τον άντρα της, κύρη της και αφέντη της.

Όχι, παιδιά μου, αυτό το βιβλικό συμβάν δεν μας διδάσκει ούτε πώς να ξαφρίζεις τις περιουσίες από ένα τσούρμο αδαείς δεισιδαίμονες, ούτε πώς να είσαι ο νταβατζής τους που τους πληρώνεις με βάση τις ανάγκες τους από τα δικά τους λεφτά, ούτε πώς να τους τρομοκρατείς με δύο στυγνές δολοφονίες. Κατάλαβες Ελπινίκη που σε βλέπω έτοιμη να πεταχτείς σα τη τσουτσού πάλι;;;

Ελπινίκη: Γκλούπ! (πιο μαραζωμένο)

Πατήρ Ευλάμπιος: Έέέέέτσι μπράβο Ελπινίκη, γιατί το κεφάλαιο ε' τελειώνει με τον στίχο 11: και εγένετο φόβος μέγας εφ' όλην την εκκλησίαν και επί πάντας τους ακούοντας ταύτα., που σημαίνει: "Και εκυρίευσε μεγάλος φόβος όλην την Εκκλησίαν και όλους όσοι ήκουον ταύτα".

Και τώρα που αγαλλιάσατε με το γλυκό κήρυγμα του Παντοδύναμου πατέρα μας με την άπειρη σοφία και την άπειρη αγάπη Του προς εμάς και τα χωράφια μας και τα σπίτια μας (σε μετρητά), υπάγετε στην ευχή Tου, πλήρεις ωραιοτάτων ηθικών μηνυμάτων, διδαγμάτων και νουθεσιών!

https://www.artinoi.gr/cgi-bin/forumV2/topic.cgi?forum=5&topic=92