Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Το ποιο επικίνδυνο από όλα τα ηθικά διλήμματα είναι όταν, είμαστε υποχρεωμένοι να κρύβουμε την αλήθεια για να βοηθήσουμε την αλήθεια να νικήσει"

Οι κομμουνιστές και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα

Τα Ρωσάκια και τα Τουρκάκια της Ελληνικής Δημοσιογραφίας

Τήν εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, τον αντιευρωπαϊσμό της η αριστερά παραδοσιακά τον στήριζε στην Ρωσία.


Η Ρωσία είχε μεγάλη επιρροή στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, βλέπε Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία. Την Τουρκία, που μαζί με το Ισραήλ, ήταν οι βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελληνική αριστερά την αντιμετώπιζε με Ελληνικές σημαίες, επικαλούμενη έναν δήθεν πατριωτισμό.

Και η Αίγυπτος να προσθέσω ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο από τα μέσα της δεκαετίες του 70 και μετά, αλλά στην Αίγυπτο υπάρχει έντονος αντιαμερικανισμός, αφού η Αίγυπτος είναι μία σοσιαλιστική χώρα, και μέχρι τότε ανήκε ήταν στην σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Αλλά και λόγω του ρόλου που οι ΗΠΑ έπαιξαν στους πολέμους της Αιγύπτου με το Ισραήλ το 1967 και το 1973, πριν η Αίγυπτος περάσει στην Αμερικανική σφαίρα επιρροής.

Η Τουρκία και το Ισραήλ αντιθέτως ήταν οι “καθαρόαιμοι” σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, γι’ αυτό και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν ο πιο ρωσοτσολιάς πολιτικός που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα, είχε πολύ εχθρικές σχέσεις και με τις δύο αυτές χώρες, και πολύ φιλικές σχέσεις με τους συμμάχους της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως τον Καντάφι της Λιβύης, τον πατέρα του Άσαντ στην Συρία, και τον Αραφάτ της Palestine Liberation Organization.

Άσχετα αν όπως έχω πει πολλές φορές οι κομμουνιστές δεν τόλμησαν ποτέ να βγάλουν την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως υπόσχονταν προεκλογικά, γιατί θα έχαναν τα δισεκατομμύρια των κονδυλίων της ΕΕ, με τα οποία έφτιαξαν τον κομματικό τους στρατό, αλλά και επειδή θα χρειαζόταν να αυξήσει κατακόρυφα η Ελλάδα τις στρατιωτικές τις δαπάνες, προκειμένου να αντιμετωπίσει την Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ.

Τα χρόνια πέρασαν, και τον αντιευρωπαϊσμό της και τον αντιαμερικανισμό της σήμερα η αριστερά δεν μπορεί να τον στηρίξει στην Ρωσία. Η Αλβανία είναι σύμμαχος της Τουρκίας και μέλος του ΝΑΤΟ, τα Σκόπια είναι μία πολύ αδύναμη χώρα, με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο, αν και στην πλειοψηφία της Χριστιανική χώρα. Η Βουλγαρία έχει μετατραπεί σε μία αρκετά φιλοδυτική και φιλοευρωπαϊκή χώρα, και παρόλο που εξακολουθεί να έχει καλές σχέσεις και με την Ρωσία, ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις με την Ελλάδα, αφού οι δύο χώρες έχουν βρεθεί σε αντίπαλα στρατόπεδα σε όλους σχεδόν τους πολέμους του 20ου αιώνα, όπως ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος, μεγάλο μέρος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, και ο Β Βαλκανικός Πόλεμος (1913).

Και έχω πει πολλές φορές ότι η μόνη λύση, το μόνο στήριγμα για τον αντιευρωπαϊσμό της αριστεράς σήμερα, είναι πλέον η Τουρκία, και η ψόφια ελπίδα ότι η Τουρκία θα συνεργαστεί με την Ρωσία κόντρα στις ΗΠΑ, ώστε οι αριστεροί να μην χρειάζεται να φαίνονται φιλότουρκοι, κάτι που στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου εμπορικό, αφού ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου καλλιέργησε την μεγάλη έχθρα προς την Τουρκία.

Η μεγάλη ελπίδα της αριστεράς ήταν ο Turk Stream, που θα ήταν μία Τουρκο-Ρωσική συνεργασία στα Βαλκάνια, ώστε να μπορούν να απειλούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, χωρίς να φοβούνται ότι αν η Ελλάδα βρεθεί εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ θα δώσει την ευκαιρία στην Τουρκία να την διαμελίσει. Αν και τι να διαμελίσει...Από την στιγμή που οι κομμουνιστές πήραν την εξουσία το 1981, η Θράκη ουσιαστικά χάθηκε για την Ελλάδα, άσχετα αν ακόμη υπάρχει η Ελληνική σημαία στην Θράκη. Η Ελληνική σημαία υπάρχει επειδή η Τουρκία δεν τολμά να επιτεθεί σε μία χώρα της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Αν η Ελλάδα βρισκόταν εκτός ΕΕ, το πιθανότερο θα ήταν να δούμε την επόμενη ημέρα τον ISIS να κάνει την εμφάνιση του στην Θράκη.

Υπάρχει όμως σου λένε οι αριστεροί η ελπίδα, αν η Ελλάδα γίνει δορυφόρος της Τουρκίας, να μην την πετσοκόψει η Τουρκία αν την βρει εκτός ΕΕ και εκτός ΝΑΤΟ. Είδατε την αριστερά με τι πάθος στήριξε την Ρωσία στην κόντρα της με την ΕΕ και τις ΗΠΑ στην Ουκρανία. Μόνο που στην Ουκρανία η Τουρκία έκλεισε το μάτι στην Ρωσία, επειδή η Ουκρανία δεν είναι σημαντική χώρα για την ενεργειακή πολιτική της Τουρκίας. Η μάλλον είναι.

Γιατί αν η Shell και η Chevron δεν εγκατέλειπαν πρόσφατα την Ουκρανία, κάνοντας πίσω στις συμφωνίες για την εκμετάλλευση των σχιστολιθικών αποθεμάτων της Ουκρανίας, η σημασία της Τουρκίας για την ΕΕ και τις ΗΠΑ θα μειωνόταν. Η εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση των δύο εταιρειών να αποχωρήσουν.

Βλέπε “Η Αποχώρηση της Chevron και της Shell από την Ουκρανία”.
http://iakovosal.blogspot.gr/2015/09/chevron-shell.html


Τώρα είδαμε την συμφωνία για τον Nord Stream 2, το πάγωμα των συζητήσεων για τον Turk Stream, την επίθεση του ISIS στο Dagestan της Ρωσίας, και την αποστολή Ρωσικών στρατευμάτων στην Συρία, προκειμένου η Ρωσία να υποστηρίξει περισσότερο τον Άσαντ, που είναι για την Τουρκία κόκκινο πανί, αφού δεν επέτρεψε το 2009 την κατασκευή του αγωγού Κατάρ-Τουρκίας.

Οι αριστεροί πολιτικοί, και οι κνίτες των ΜΜΕ, κοιτούν μουδιασμένοι, καθώς βλέπουν τις φρούδες ελπίδες τους για μία συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας εναντίον των ΗΠΑ να πηγαίνουν στράφι. Ποιον θα στηρίξουν οι κνίτες των ΜΜΕ στην Συρία αν αυξηθεί η ένταση ανάμεσα στην Ρωσία και την Τουρκία? Και δεν εννοώ στα λόγια αλλά στην πράξη. Στην Συρία δεν είναι Ρωσία VS ΗΠΑ+ΕΕ, αλλά Ρωσία VS Τουρκία.

Υπάρχει και το Ιράν φυσικά, που στηρίζει τον Άσαντ μαζί με τους Ρώσους, υπάρχουν και οι Άραβες του Κόλπου, που χτυπούν τον Άσαντ μαζί με τους Τούρκους, αλλά εγώ μιλάω για τα δύο μέρη που ενδιαφέρουν την αριστερά και την Ελλάδα. Την Τουρκία και την Ρωσία. Ποιον θα στηρίξουν εκεί τα τουρκάκια της Ελληνικής δημοσιογραφίας? Τα πράγματα εκεί δεν είναι τόσο απλά όσο στην Ουκρανία.

Για τους πατεράδες τους και τους παππούδες τους τα πράγματα ήταν πιο απλά. Τον αντιευρωπαϊσμό τους και τον αντιαμερικανισμό τους, την τριτοκοσμικότητα τους γενικά, την στήριζαν στην Σοβιετική Ένωση. Τα παιδιά τους όμως είναι αναγκασμένα να μετατραπούν από ρωσάκια σε τουρκάκια, προκειμένου να στηρίξουν τον αντιαμερικανισμό τους και τον αντιευρωπαϊσμό τους.


Τα παιδιά τους είναι αναγκασμένα να γίνουν γιουσουφάκια του Ερντογάν για να στηρίξουν τον αντιαμερικανισμό τους και τον αντιευρωπαϊσμό τους. Δεν πειράζει όμως. Τίποτα δεν πτοεί τους κνίτες των ΜΜΕ. Τίποτα δεν μπορεί να τους κάνει να ντραπούν.

Και εννοείται ότι υπάρχουν ακόμη αριστεροί δημοσιογράφοι που όντως είναι υπέρ της Ρωσίας και όχι της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια εννοώ. Γιατί υπάρχει και η επικοινωνία. Σκύβει ο Λαφαζάνης μπροστά στον διευθύνοντα σύμβουλο της Gazporm, και οι κνίτες των ΜΜΕ μας δείχνουν συνέχεια αυτή την εικόνα για να μας διαβεβαιώσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ρωσόφιλος και όχι γιουσουφάκι του Ερντογάν. Υπάρχουν φυσικά και αριστεροί δημοσιογράφοι που είναι όντως υπέρ της Ρωσίας.

Η οικονομική επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη, και πάει πολύ πίσω στον χρόνο, και σίγουρα η Ρωσία διαθέτει ακόμη πολλούς βαστάζους στην αριστερά. Αλλά νομίζω ότι οι περισσότεροι κνίτες των ΜΜΕ έχουν φορέσει πλέον την μπούρκα. Όλοι τους μαζί όμως οι αριστεροί, και οι “σλάβοι” και τα “γιουσουφάκια”, ελπίζουν να τα σπάσει η Τουρκία με τις ΗΠΑ, και να συμμαχήσει με την Ρωσία. Όνειρα θερινής νυκτός ενός κνίτη.

Και ελπίζω ότι δεν θα δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην Ρωσία και την Τουρκία. Αυτό είναι ένα ψευτοδίλλημα της Ελληνικής αριστεράς. Η ασπίδα της Ελλάδας είναι η ΕΕ. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα είναι να παραμείνει όσο πιο σφιχτά δεμένη στο άρμα της ΕΕ και της Ευρωζώνης.. Δεν χρειάζεται να γίνει ούτε ρωσάκι ούτε τουρκάκι η Ελλάδα. Ρωσάκια και Τουρκάκια είναι οι αριστεροί. Αφήστε σε αυτούς αυτό το ψευτοδίλλημα. Εσείς ξέρετε ότι είστε δυτικοί και Ευρωπαίοι.

Σημείωση: Σε όλα τα παραπάνω ξέχασα να προσθέσω και τις μίζες του Κατάρ, που είναι ο βασικός σύμμαχος της Τουρκίας. Είναι μία κατάσταση δηλαδή στόχευσης στην εξωτερική πολιτική και μίζας. Ένας συνδυασμός, με σημαντικότερο παράγοντα την στόχευση στην εξωτερική πολιτική, γιατί το πρώτο πράγμα που ενδιαφέρει την Ελληνική αριστερά είναι τα παραμάγαζα της στο Ελληνικό δημόσιο πχ ΔΕΗ, Τράπεζες, δικαστικές αρχές, φοροελεγκτικές αρχές κλπ, τα οποία απειλούνται από την διαφάνεια που απαιτεί η ΕΕ, και λιγότερο οι μίζες του Κατάρ, που είναι βέβαια διόλου ευκαταφρόνητες και απόλυτα σεβαστές. Δεν ξέρω πόσο περίεργα φαίνονται τα παραπάνω σε κάποιον που δεν παρακολουθεί, αλλά πιστέψτε με είναι τα προφανή.

http://iakovosal.blogspot.gr/2015/09/blog-post_12.html

Σχόλια