Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Το ποιο επικίνδυνο από όλα τα ηθικά διλήμματα είναι όταν, είμαστε υποχρεωμένοι να κρύβουμε την αλήθεια για να βοηθήσουμε την αλήθεια να νικήσει"

Geoffrey R. Pyatt: Να μην χάσουμε την Τουρκία


Geoffrey R. Pyatt: Πρέπει να προχωρήσουμε σε νέα ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Ελλήνων!... 

Τα Χωρικά Ύδατα στο Τραπέζι


Η αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντέγκο Μπέι για το Δίκαιο της Θάλασσας επί τα βελτίω στρατηγικός στόχος του Υπουργείου Εξωτερικών/ Πάιατ : Να μην χάσουμε την Τουρκία όπως χάσαμε το Πακιστάν! 

Μανώλη Κοττάκη

Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται και πάλι η εξωτερική μας πολιτική καθώς μετά από όλα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες ( επεισόδιο πρωθυπουργού με Ερντογάν στην Πράγα, υπογραφή νέου τουρκολιβυκού μνημονίου στην Τρίπολη , απόρριψη τροπολογίας Μενέντες για τα μαχητικά αεροσκάφη F16 από την Γερουσία , οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών Ισραήλ-Λιβάνου με παρέμβαση των ΗΠΑ ) καλείται να λάβει μια στρατηγική απόφαση : Εάν θα προσέλθει στον διάλογο με τους όρους που θέλει να επιβάλλει η Τουρκία εφ όλης της ύλης (με την διακριτική ανοχή των Ηνωμένων Πολιτειών ) ή θα δώσει την μάχη μέχρι τέλους ακόμη και αν αυτό το τέλος σημαίνει θερμό επεισόδιο με αβέβαια έκβαση. 

Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αργά αλλά σταθερά ρίχνουν το βάρος τους προς την Τουρκία γιατί τους είναι απαραίτητη στην αντιρωσική άμυνα. Το καθεστώς των Στενών αλλά και η στάση της γείτονος σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο με τακτικά πυρηνικά όπλα θεωρείται υψίστης σημασίας για την Δύση. Γι αυτό και η Αμερική έκανε τρεις γενναίες χειρονομίες προς την Τουρκία το βάθος των οποίων άρχισε σιγά σιγά να αποκαλύπτεται. 

*Πρώτον ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζο Σάλιβαν και συνεννοήθηκε με τον ομόλογο του Ιμπραίμ Καλίν. 

*Δεύτερον δεν αποδοκίμασε ως παράνομο το νέο τουρκολιβυκό μνημόνιο για την ΑΟΖ που υπεγράφη αμέσως μετά αλλά αντιθέτως κράτησε αποστάσεις μόνον σε πολιτικό επίπεδο. Κάτι που δεν φαίνεται να ενόχλησε την Άγκυρα η οποία δεν αντέδρασε . 

 *Τρίτον η Γερουσία των ΗΠΑ εισάκουσε την σύσταση του Λευκού Οίκου και απέρριψε τις τροπολογίες Μενέντες για πώληση F16 στην Τουρκία υπό τον όρο ότι δεν θα κάνουν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. 

Σε αυτό συνετέλεσαν και οι πιέσεις που άσκησε το λόμπυ της «Λόκχιντ Μαρτιν». Δέον δε να επισημανθεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φώς για την απόσυρση της τροπολογίας χωρίς να συνδέει την ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος από την αλλαγή της αναθεωρητικής στάσης της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Μεσόγειο. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εστίας της Κυριακής» η κυβέρνηση είναι από πολύ καιρό ενήμερη για την απόφαση των ΗΠΑ να πουλήσουν τα F16 στην Τουρκία, και ας το διαψεύδει.

Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ είχε ενημερώσει όλους τους θεσμικούς παίκτες στην Αθήνα ότι η Αμερική «δεν θέλει να την πάθει ξανά όπως με το Πακιστάν. Όταν κάποτε αρνήθηκε να του πουλήσει μαχητικά αεροσκάφη και το έχασε από σύμμαχο για μια εικοσαετία». Προκειμένου να αντιρροπήσει την ελληνική δυσφορία- θυμίζουμε ότι η Ελλάς ζήτησε διά στόματος πρωθυπουργού από του βήματος του Κογκρέσσου να μην προχωρήσει η αγοραπωλησία με την Τουρκία - η Αμερική μας προσφέρει μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς. F 35. Tα οποία όμως θα κοστίσουν επιπλέον 4 δις ευρώ και δεν τα έχουμε ( Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί για την ώρα) ενώ θα παραδοθούν μετά το 2027. 

 Ωστόσο τα αεροπλάνα είναι μία μόνη ένδειξη ότι οι ΗΠΑ ευνοούν κατ αρχάς τον ενδονατοικό ανταγωνισμό που οδηγεί σε νέα κούρσα εξοπλισμών γιατί βγαίνουν από αυτόν πολλαπλώς κερδισμένες. Το μέγα θέμα είναι ότι προκειμένου να καθίσουν οι δύο πλευρές στο τραπέζι είναι διατεθειμένες να αφήσουν να εξελιχθεί ένα θερμό επεισόδιο χάρη στο οποίο μπορεί να κλείσουν τα Στενά των Δαρδανελίων. Ίσως αυτό να μας δίδει και μια γεύση για το που μπορεί να εξελιχθεί το επεισόδιο. Είτε στην μύτη των Δαρδανελίων μεταξύ Σαμοθράκης και Ζουράφας είτε νοτίως στην Στρογγύλη η οποία στέκεται ως εμπόδιο για την νόμιμη οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ «αντικείμενων» ακτών Τουρκίας-Λιβύης. Αν και ο Υπουργός Αμύνης Νίκος Παναγιωτόπουλος με συνέντευξη του στο ΡΙΚ υποστήριξε ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν «πολλές διαφορές να επιλύσουν» και συναντάται εκ νέου με τον ατλαντιστή ομόλογο του Χουλουσί Ακάρ, οι αρμόδιοι χειριστές του Υπουργείου Εξωτερικών δεν φαίνεται να έχουν την αυτή άποψη.

«Διάλογος όσο είναι σε ισχύ το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο δεν νοείται» τονίζουν στην «Εστία» διπλωματκές πληγές και προσθέτουν: « Άλλο το ζωτικό συμφέρον της Τουρκίας να έχει θαλάσσιους δρόμους για την ναυσιπλοία στο Αιγαίο και άλλο η επεκτατική λογική της με στόχο να γίνει το απόλυτο αφεντικό στο Αιγαίο και την Μεσόγειο».

Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα θα μπορούσε να σκεφτεί πως θα ασκήσει μονομερώς το δικαίωμα της για την επέκταση των χωρικών υδάτων με το σύστημα της γεωγραφικής διαφοροποίησης και πως τυχόν θα εναρμονίσει τον εναέριο χώρο της με τα χωρικά της ύδατα όπως της προτείνουν χαρτογράφοι και διεθνολόγοι με τους οποίους συνεργάζεται. Η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια νοτίως της Κρήτης σε συνδυασμό με χωρικά ύδατα 6, 8 και 10 μίλια ανάλογα με την γεωγραφική περιοχή είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να σκεφθεί η Ελλάς αν την συμφέρει να το πράξει και έναντι ποίου ανταλλάγματος. Χωρίς να είναι βέβαιον. Η απαίτηση της Τουρκίας πάντως να τεθούν όλες οι «αλληλένδετες διαφορές» στο τραπέζι του διαλόγου είναι ένα ενδεχόμενο που καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντέξει. Ακόμη και αν το επιθυμούσε.

Η μόνη αληθινά θετικά εξέλιξη που σημειώθηκε για τα ελληνικά συμφέροντα αυτή την εβδομάδα ήταν η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου με την καθοριστική συμβολή του ειδικού διαπραγματευτή Άμος Χοκστάιν. Και τούτο διότι όπως εξήγησαν στην «ΕτΚ» οι ίδιες διπλωματικές πηγές πρώτον είναι μια συμφωνία που δείχνει ότι οι διαφορές μπορούν να επιλύονται με ειρηνικό τρόπο και δεύτερον διότι με την συμφωνία αυτή τα δύο μέρη αναγνωρίζουν την Κύπρο ως ενιαία κρατική οντότητα και αναγνωρίζουν την ήδη ανακηρυχθείσα Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές τέλος στρατηγικός στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι η αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντέγκο Μπέι για το Δίκαιο της Θάλασσα στο σκέλος που αφορά τα νησιά για να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο οι ελληνικές θέσεις.

«Η διατήρηση και βελτίωση της νησιωτικότητας είναι ο στόχος» λένε γι αυτό η Ελλάδα μετέχει στην ομάδα φίλων της Συνθήκης (UNCLOS). Γι αυτό διοργανώνει την Διάσκεψη των Ωκεανών με τις ΗΠΑ που σημαίνει την εκ μέρους τους αναγνώριση του Δικαίου της Θάλασσας ως εθιμικού διεθνούς δικαίου. Γι αυτό ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας συναντήθηκε στην Νέα Υόρκη με τον ομόλογο του από το νησιωτικό Παλλάουι ενώ προγραμματίζει επισκέψεις στις νησιωτικές επίσης Φιλλιπίνες και στην Ινδοκίνα. Αλλά αυτά αφορούν το μέλλον. Το παρόν είναι το θέμα και η επίλυση του διλήμματος : «Διάλογος εφ όλης της ύλης ή θερμό επεισόδιο;». Οι προκλήσεις για τους κυρίους Μητσοτάκη, Δένδια και Παναγιωτόπουλο είναι μπροστά.

(από την εφημερίδα «Εστία»)
https://www.energia.gr/

Σχόλια